تنها سرطان، خودش را از بین می بَرد/معرفی روش جدید تولید واکسن سرطان
تاریخ انتشار: ۱۷ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۸۰۶۵۱
به گزارش گروه علم و پیشرفت خبرگزاری فارس به نقل از اینترستینگ انجینیرینگ، میلیونها بیمار سرطانی در سراسر جهان وجود دارند و همه منتظر واکسنی هستند که به رها کردن آنها از رنج و درد کمک کند. به همین دلیل است که دانشمندان در بسیاری از نقاط جهان به طور مداوم در تلاش هستند تا واکسنی موثر برای سرطان مغز تولید کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
تیمی از دانشمندان در بیمارستان زنان و دانشکده پزشکی هاروارد در بریگهام آمریکا با موفقیت واکسن خود را روی مدل موش مبتلا به گلیوبلاستوما، (یکی از تهاجمیترین سرطانهای مغز) آزمایش کردند که نتایج این آزمایش امیدوارکننده بود.
اگرچه واکسنهای سرطان یک حوزه تحقیقاتی گسترده و بسیار کار شده هستند اما رویکرد پیشنهادی در این مطالعه کاملاً متمایز است. دانشمندان به جای استفاده از سلولهای تومور غیرفعال، سلولهای تومور زنده را ویرایش و مهندسی کردند.
به طور معمول ابتدا سلولهای توموری با لیز یا تابش غیرفعال میشوند تا مجدداً در بدن فرد مورد استفاده قرار گیرند و ایمنیزایی (ایمنی ناشی از اثر یک ماده خارجی) افزایش یابد. محققان پیشنهاد میکنند که در طول آزمایشهای بالینی، این رویکرد درمانی فواید سلامتی محدودی را در برابر سرطان مغز به ارمغان آورده است.
بنابراین، آنها تصمیم گرفتند با رویکردی متفاوت، اقدام به درمان کنند. این روش درمانی متمایز شامل تبدیل سلولهای تومور زنده به عواملی بود که میتوانند کشتن تومور و ایمنی ضد سرطانی را در بدن بیمار ایجاد کنند. آن ها سلول های تومور زنده را با استفاده از ابزار ویرایش ژن CRISPR-Cas9 مهندسی و متعاقباً آنها را برای آزادسازی سلول هایی جهت کشتن سلول های تومور دیگر و آماده سازی سیستم ایمنی برای پاسخ ضد تومور طولانی مدت مهندسی کردند.
این واکسن بر روی مدل های موش آزمایش شده است و اگرچه نتایج امیدوارکننده به نظر می رسد؛ اما هنوز برای انسان آماده نیست. با این حال دانشمندان امیدوارند که استراتژی درمانی آنها پتانسیل جلوگیری از پیشرفت تومور، عود و متاستاز در بیماران مبتلا به سرطان مغز را داشته باشد.
پایان پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: درمان سرطان بهبود از سرطان داروی سرطان کشف واکسن سرطان واکسن سرطان سلول های تومور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۸۰۶۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف تکنیکی جدید برای تغییر گروه خونی اهدایی
پژوهشگران ترکیبی از آنزیمهای تولیدشده توسط گونهای باکتریهای موجود در روده انسان را شناسایی کردند که در مطالعات آزمایشگاهی میتوانند سلولهای قرمز خون را با بازده بالا به نوع O تبدیل کنند.
به گزارش زومیت، سلولهای قرمز خون مانند تقریبا تمام سلولهای بدن انسان با ساختارهای قندی منحصربهفردی پوشیده شدهاند. این ساختارها از فردی به فرد دیگر متفاوت هستند و برخی دارای ساختارهای نوع A هستند و برخی ساختارهای نوع B را دارند. برخی هر دو ساختار نوع A و B را دارند و برخی هیچیک از این ساختارها را ندارند و در گروه O قرار میگیرند.
سیستم ایمنی که هرگز با انواع A یا B برخورد نکرده باشد، در صورت مواجهه با آنها به این سلولها حمله میکند و آنها را از بین میبرد، درحالیکه گروه خونی O را بیشتر دریافتکنندگان بدون مشکل میپذیرند.
به دلیل این تطبیقپذیری، ذخایر خون نوع O اغلب مصرف میشود، خصوصا در شرایط اضطراری که پزشکان باید بدون دانستن گروه خونی بیمار سریع عمل کرده و جان او را نجات دهند.
تبدیل سلولهای قرمز خون به نوع عمومی O ایده جدیدی نیست. در سال ۱۹۸۲ دانشمندان آنزیمی را در دانههای قهوه شناسایی کردند که میتوانست قندهای سطحی سلولهای نوع B را حذف کند. اما آن واکنش آنزیمی بسیار ناکارآمد بود و استفاده از آن در مقیاس بزرگ ممکن نبود.
همچنین برخلاف وعدههای اولیه نگرانیهایی درمورد ایمنی آن مطرح شد. به دلایل ناشناخته، با اینکه تقریبا کل آنتیژنهای سلولهای خون اهداکننده حذف میشد، گاهی اوقات خون اهدایی با گیرندگان همچنان ناسازگار بود. بنابراین، دانشمندان به نقطه شروع برگشتند و آنزیمهای دیگری را در مجموعه باکتریهای روده شناسایی کردند.
مشکلی که وجود دارد این است که تا سال ۲۰۲۲ بیش از ۴۰ سیستم گروه خونی به غیر از سیستم ABO و فاکتور RH شناسایی شده است. حتی در گروههای خونی A و B، ساختارهای قندی با طولها و چگالیهای متفاوت روی غشای سلولهای قرمز خون وجود دارد.
پژوهشگران برپایه پژوهشهای گذشته چندین آنزیم کاندیدای ساختهشده توسط باکتری آکرمانسیا موسینیفیلا (Akkermansia muciniphila) را انتخاب کردند و سلولهای قرمز خون از چندین اهداکننده و زیرگروههای مختلف A و B را درمعرض آنها قرار دادند.
آنزیمها با غلظتهای بالای سلولهای قرمز خون و در دمای محیط و فقط به مدت ۳۰ دقیقه انکوبه شدند و این امر موجب بهبود فرآوری طولانیتر و شرایط کمتر کارآمد کاندیداهای قبلی شد. این شرایط ملایم بدون استفاده از افزودنیها (برای مثال دکستران) به همراه کارآیی بالای آنزیم، از پارامترهای مهم امکانسنجی در کاربردهای بالینی هستند.
حذف ساختارهای قندی بلند علاوه بر آنتیژنهای کوتاهتر و متعارف گروههای خونی A و B، ناسازگاری سلولهای نوع B تیمارشده با نمونههای پلاسما را به کمتر از ۹ درصد رساند و از شدت واکنشها کاست.
آنزیمهای انتخابی علاوه بر آنتیژنهای کوتاهتر و متعارف A و B، تمام چهار ساختار قندی شناختهشده A و B را حذف کردند. حذف ساختارهای قندی طولانی ناسازگاری سلولهای نوع B تیمارشده با نمونههای پلاسما را به کمتر از ۹ درصد رساند و از شدت واکنشها کاست.
برای درک این موضوع که چرا بخش کوچکی از سلولهای قرمز خون ظاهرا بدون قند همچنان با پلاسمای گروه خونی O واکنش متقابل دارند و برای بهبود روند تبدیل سلولهای گروه خونی A به پژوهشهای بیشتری نیاز است.
بااینحال، پژوهشگران میگویند مطالعه جدید آنها با شناسایی آنزیمهایی که انواع بیشتری از آنتیژنهای A و B را حذف میکنند، به تولید خونی که با همه گروههای خونی سازگار باشد، کمک میکند.
گروهی از پژوهشگران در سال ۲۰۲۲ در شرایط آزمایشگاهی از استراتژی مشابهی (با آنزیمهای متفاوت) برای تبدیل ریههای اهدایی از گروه خونی A به گروه خونی O استفاده کردند. پژوهش جدید ممکن است این تلاشها را بهقدر کافی بهبود دهد که استانداردهای ایمنی موردنیاز برای کارآزماییهای پیوند عضو در انسان را برآورده سازد.
سلولهای قرمز خون رشدیافته در آزمایشگاه نیز در کارآزماییهای بالینی تحت آزمایش قرار دارند تا مشخص شود که آیا ماندگاری آنها بیشتر از خون اهدایی است یا خیر. اگر اینطور باشد، این دستاورد میتواند تقاضا برای ذخایر خون را کاهش دهد و همچنین به بیمارانی که به تزریق مکرر خون نیاز دارند، کمک کند دچار عوارض نشوند.
یافتههای مطالعه در مجلهی Nature Microbiology منتشر شده است.
کانال عصر ایران در تلگرام